مهین شهابی هم در گذشت. در ابتدای سال و در جریان جشن خانه سینما جدا از همه حاشیه ها و داستانها وقتی از رادیو شنیدم که قرار است از خانم شهابی تقدیر شود دلم گرفت، به رسم این ملک تقدیر، از مردگان صورت می گیرد. اما خبری نبود تا اینکه در روزنامه خواندم در بیمارستان بستری هستند و در کما. بنابراین طبق رسم پیش رفته بودند. در زمان جشن و تقدیر گویا بهتر شده بودند، با خودم خندیدم که شاید "لوح تقدیر" را پس بگیرند.
به هر حال، نمیدانم از اول این سال مهین شهابی چندیمن بازیگری ست که دیگر نیست.
چیزی که خیلی بهش فکرمی کنم اینه که شاید این جماعت نه به خاطر حاصل تفریق دو عدد در شناسنامه بلکه به خاطر صدها زندگی که کردند خیلی زود فهمیدند که نه فقط سال 1389 که بعد از سال 1389 هم شاید زندگی یی برای زندگی کردن وجود ندارد.
چنته این سال خالی ست.
رضا کرم رضایی، محمود بنفشه خواه، کیومرث ملک مطیعی، نادره مادر سینمای ایران،‌محمود بهرامی، مهین شهابی و . . .

به شوق لبخندت
به ذوق فشار پنجه هایت بر دستم
به شور دلم
هر گاه نگاه پر مهرت
می لرزاندم
"امید هست"
و یاس، آن هنگام که نگاهت رامی دزدی
سر فرو می بری
بدنبال نگاهت، که در هیچ، نمی یابم
و بیم از سکوت، که نمی دانم معنایش، کدامین است
عشق است و بیم و یاس، و امید
عشق انتخاب کردم
جایی برای تردید نیست
من همینم
به عشق زنده ام به شور
من همینم

1/5/88

تو گویی
بر بال فرشتگان پرواز می کردیم
هوا خاکستری بود و ، دلهامان سبز
رقص باد را دیدیم
بارگاه زمین و
فرش تیغها و گلهای رنگارنگ
توچال! چه میزبانی بودی تو
هنوز ،سرمستم از آنروز

15/4/88

امروز لباس رنگی ام را پوشیدم
می دانم کفاف نمی دهد
باید به رنگ بوقلمون باشد
چاره چیست،
به شهر می روم به آن سو
"نمازت را خوانده ای؟
طاعات و عبادات قبول!"
"مجوز؟
مگر مجوز می دهند؟
فعلا یک مدت نمی دهند!"
"چه لباس قشنگی!"

کنج خود گزینم؟ ماءوای شعر و موسیقی . . .

به شهر می روم به این سو
"عیدت مبارک! با منزل نیامدی؟"
"چه می کنی؟ نه! کار اصلیت چیست؟"
"چه لباس قشنگی!"

مرا چه می نامند:
دگراندیش، فرهنگی، مصلح، دگر باش
از من چه می خواهند:
صف شکن آخر صف؟
مرغ عروسی و عزا
به کنج خود خزیدم عید می آید ماه رمضان نیز
باید به شهر می رفتم ؛ "آقا! لباس بوقلمونی رنگ چند؟"

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه، اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

کسی چه می داند
این درد مشترک است، شاید
کسی چه می داند

خرداد-88

گشایش

امروز بیست و پنجم شهریور ماه 1388 این پنجره رو به جهان گشوده شد. امید آنکه گشوده بماند.